Geschiedenis

DDe geschiedenis van onze parochie gaat terug tot de zevende eeuw na Christus, de periode van de eerste kerstening van onze streek.
Het verhaal gaat dat St.Willibrordus de Engelse benedictijn Engelmundus aanstelde om zijn werk hier voort te zetten. Dit leidde tot het ontstaan van de aller-oudste kerken in Holland en wel die in Velsen, Heiloo, Petten, Vlaardingen en Kerkwerve (Oegstgeest).
Omdat vanuit deze kerken verschillende parochies zijn gesticht, worden zij “moederkerken” genoemd.

De eerste kerkgebouwen moeten van hoogst eenvoudige constructie zijn geweest. Vermoedelijk van hout opgetrokken, staande op een stenen fundament met riet bedekt. In de 12e eeuw werd een nieuwe kerk gebouwd waarvan delen nog terug te vinden zijn in het kerkgebouw dat in de kom van het oude dorp Velsen staat. We weten niet of deze  kerk veel te lijden heeft gehad van de beeldenstorm (1566), wel weten we dat de Spanjaarden in 1573 grote vernielingen hebben aangericht. Men had hout nodig voor de schansen bij het beleg van Haarlem. In het begin van de reformatie hebben de katholieken van Velsen hun geloof gevierd in particuliere huizen en werden zij bediend door rondtrekkende priesters.

Omstreeks 1620 was de rust weer enigszins teruggekeerd en kon een boerderij als bedehuis in gebruik worden genomen. Deze was in Driehuis gelegen aan de weg (in de voortuin van de huidige pastorie). Dit was centraal voor zowel de parochianen uit Velsen (Driehuizerkerkweg) als uit Santpoort (Kerkvoetpad).

In deze periode strekt de parochie zich uit van de Jan Gijzenvaart tot aan Beverwijk toe. In de opeenvolgende pastoraten in de 17e,18e, 19e eeuw was de inrichting en instandhouding van deze boerderijkerk een voortdurende zorg.
Verval en restauratie volgden elkaar op. De laatste grote restauratie en verandering vond plaats in 1843: het aantal zitplaatsen werd uitgebreid tot 168, de hoofdingang werd vergroot en de kerk kreeg een toren. Hiervoor werd een rijkssubsidie ontvangen van Fl. 5000,- op een geraamd verbouwingsbedrag van Fl. 10.500,- In 1853 herstelde Paus Pius IX de kerkelijke hiërarchie. Ons bisdom werd verdeeld in parochies en dekenaten.

Op 17 november 1858 werd de St. Engelmundus-parochie te Velsen officieel opgericht. Tijdens het pastoraat van pastoor van Ginkel werd in 1894 de oude boerderijkerk door onze huidige kerk vervangen. Een gedurfde nieuwbouw voor maar liefst F. 62.000,-
Het bouwwerk werd ontworpen door architect A. Bruning, neef van de pastoor en gebouwd door de firma J. Slenters uit Haarlem.

De inrichting en verfraaiing van de kerk vond in hoge mate plaats van persoonlijke schenkingen. Tijdens het pastoraat van pastoor Bik (van 1940 – 1964) worden de nieuwe ramen van H. Bijvoet geplaatst, het liturgisch centrum wordt gewijzigd, een nieuw hoogaltaar en de Maria kapel wordt ingericht.

In 1943 gaat door brand in de sacristie veel verloren, misgewaden en kandelaars. Door het exploderen van een bunker sneuvelen veel ramen. Tijdens het pastoraat van pastor Freriks (van 1971 – 1985) krijgt het kerkgebouw een grote onderhoudsbeurt. De kosten F. 450.000,- worden deels door de parochianen opgebracht en deels gedekt door de opbrengst van de grondverkoop van de oude Engelmundusschool.

Bovendien zijn er veel bijdragen van bedrijven, instellingen en sympathisanten.Tijdens het pastoraat van pastor Henselmans (van 1987 – 2001) worden de glas in lood ramen hersteld, het priesterkoor opnieuw ingericht, de muurschilderingen der heiligen opgehaald, een onherstelbare schildering vervangen en een nieuw orgel geplaatst.